Herfst

In de vieringen van eind oktober en november staan we stil. De natuur laat bladeren vallen en maakt zich op voor de winter en winterslaap. Zo kan er uit die stilte nieuw leven ontstaan. Omdat we in de drukte wel es vergeten stil te staan, balans op te maken, te reflecteren, of hoe je het ook wilt noemen, doen wij het in deze herfstvieringen. Steeds op een heel andere manier. Op 20 oktober maakten de kinderen deze herfstkoffer.

Op 3 november versieren we de kerk weer met vruchten van de herfst. Kool, chrysanten, pompoenen. Op deze en de volgende zondagen lezen we uit Prediker en staan onder andere stil bij deze haiku: Herfstbladeren tonen zonder ’t bladgroen van hun jeugd hun ware kleuren

De viering op 24 november is Eeuwigheidszondag. We staan stil bij overleden mensen uit de kring van kerk en familie. Kaarsen, licht, gedichten en opnieuw een tekst uit Prediker kunnen bemoedigen om verder te gaan, de winter door, de lente tegemoet.