A.s. zondag valt op 5 mei. Dat gebeurt niet heel vaak.
Vandaar dat het een mooie gelegenheid lijkt om het
Wilhelmus eens in het zonnetje te zetten in de dienst.
Wat is dat eigenlijk voor weerbarstig lied?
Moeilijke tekst en melodie of is het een relevant
verzetslied dat nog steeds betekenis heeft?
We zingen het staande als volkslied op 5 mei en
we zingen het zittend met aandacht voor twee
onbekende coupletten.

Maar er is meer: Chantous komt met een keur aan muzikale
stijlen. Pop, folk, Taizé, Iers en ..… Volendams. En daar
tussendoor worden we in de samenzang weer als vanouds
begeleid door Leen Koning. Fijn om zo samen 5 mei te vieren.
De liturgie vindt u bij de kerkdiensten

Op 4 mei ben ik bij de herdenking op de begraafplaats.
We staan stil bij de gevallen Engelse militairen en bij
het joodse monument dat onlangs is opgeknapt.
De namen van de drie joodse Schoorlse burgers staan
er nu correct op. Het was vorig jaar verrassend om te
zien hoe de belangstelling voor dit stille moment om
19.00 uur elk jaar groeit.

Bij het joodse monument mag ik net als voorgaande
jaren een tekst voorlezen. Dit jaar kies ik voor een
gedicht van Karel Eykman. Een vrije interpretatie
van twee teksten uit het Oude Testament.
De teksten gaan over plekken die door mensen kapot
gemaakt worden en geschonden. (Psalm 79 en Jesaja 35:1).
Met alles wat er op dit moment geschoten en geschonden
wordt in de wereld valt het niet mee om een goede tekst te
kiezen voor 4 mei. Met alle spanning waarmee er in
Nederland en elders wordt gediscussieerd,
gedemonstreerd, gescholden of geschreeuwd,
vond ik het bijna onmogelijk woorden te vinden
die voor iedereen gelden.
Het gedicht van Eykman beschuldigt niet en scheldt niet,
maar laat je naar jezelf kijken, naar je eigen hoop en
kracht. Wees als een klaproos, die steeds weer opduikt
en kwetsbaar bloeit op de ruïnes van deze wereld;
probeer jij ook zo te zijn.
Het gedicht vind je ook op de liturgie.

Ds. Lettie Oosterhof