Herdenken

November is de maand van stil staan bij wie niet meer onder ons zijn. Stil staan bij de vergankelijkheid van het leven.
In de natuur sterft alles af, alles zoekt rust en bescherming in de kou en stilte van het bos. Dieren trekken zich terug in het vroeg invallende donker. En wat is logischer dan dat mensen dat ook doen. De stilstand-modus opzoeken om daarna vernieuwd en uitgerust verder te gaan.
In onze samenleving is dat allang niet meer gebruikelijk. Alles gaat altijd door in de 24-uurs economie. Het licht blijft branden.
Maar in de kerk bewaren we de stilte tijden. Eerst in november, als we omkijken en straks nog vier weken in advent als we vooruit kijken. Pas daarna mag het feestlicht aan. Misschien is dit alles vergaan en vermolmd, dit soort ordening, zulke rituelen. En toch zoeken veel mensen opnieuw iets van orde te scheppen in de snelheid. Rituelen dus waardoor ze geraakt worden.

November is de maand van rituelen. Ook in de kerk in Schoorl en Groet. Op 2 november stelden we de kerk open voor iedereen die een kaarsje wilden branden en even stil zijn in deze “andere” ruimte. Op 16 november was er een Troostconcert vol ontroerend mooie muziek en gedichten. En op 23 november herdenken we de overleden gemeenteleden van het afgelopen kerkelijk jaar. Ieder wiens naam opgetekend staat in het levensboek. We vertellen verhalen over moed en trouw, zingen over gemis, staan stil bij emoties. En we steken kaarsen aan.

Zoek je rituelen, stilte en woorden voor verdriet, dan ben je welkom.