4 mei, 80 jaar vrijheid – en nu?

Aanstaande zondag is het 4 mei. In samenspraak met het Oranjecomite staat de kerk dan open voor alle dorpelingen die bij 4 mei willen stil staan. Hoe moet je 4 mei herdenken in een tijd waarin zo veel aan de hand is? Tien jaar geleden was er ook een bijeenkomst op 4 mei in de kerk maar zo “vanzelfsprekend” herdenken is er niet meer bij. “Nooit meer” lijkt een achterhaalde leuze gezien de roep om bewapening. Herdenken moet, wat mij betreft, vooral ook gepaard gaan met een oproep om na te denken, hier en nu. En vrijheid is niet alleen een geschenk maar ook een opdracht moedig te durven leven.

Mooie, ontroerende en tot nadenken stemmende bijdragen van zangers van Chantous. Zij zingen ondermeer de folksong “Wayfaring Stranger” over de dolende mens die een thuis zoekt hier en hierna.

Bert van Baar zingt o.a. een gedicht van Karel Eykman, “de kleine Jesaja van Rotterdam”… Marianne Panneman komt haar gedicht over vrijheid voorlezen. Marianne maakt deel uit van het dichtersgilde waarvan je zo nu en dan gedichten aantreft in openbare gelegenheden.  Marianne woont in Schoorl.

Hans Boorsma begeleidt de nodige muziek op piano en orgel.

In de kerk hangt een vredesduif gemaakt door Nanni Vijn. Daaronder hangen 20 kleine duiven met uitspraken over de betekenis van vrijheid. 20 mensen geboren in Schoorl, Syrie, China, Irak maar allen hier woonachtig. Heel verschillend en toch ook weer niet

Lettie Oosterhof