Vrouwe Wijsheid, prinses Sophie

Bij Spreuken 8

Prinses Sophie, vrouwe Wijsheid, je was er al ver voordat mensen zelfs maar een wiel hadden bedacht.
Je bood je wijsheid en liefde aan aan heel de schepping, wilde alles bewonen.
Maar waar alles jou ruimte bood, verbanden volwassen mensen jou steeds vaker uit hun buurt.

Ze hadden zoveel ruimte nodig voor geld en bezit,
voor spullen en snelheid, voor paleizen en tessla’s,
voor macht en kracht
dat er voor jou geen ruimte meer was.

De wijsheid is ouder dan mensen, de wijsheid was er samen met God. Die ontwierp als een kunstenaar de vormen en richtte de ruimte in en zij stond er lachend bij en ademde de liefde en de wijsheid in en over alles.
Met vrolijke draden wijsheid verbond ze alles met elkaar, de dieren, de mensen, de planten, de sterren en stenen, heel de kosmos.

Vrouwe wijsheid is een figuur die in de kerk in het westen ten onrechte op de achtergrond geraakt is.
De mens kon steeds beter uitvinden hoe alles in elkaar zat, alles ontrafelen en daarbij alles gebruiken voor eigen gewin. Dat werd zijn nieuwe eigen- wijsheid.

Sofie wist niets van deze eigen-wijsheid maar des te meer van het gevoel dat bij je naar boven komt als je op het niet gemaaide gras gaat liggen onder de witte wolken tussen de gele paardebloemen…en opeens bedenkt: dat ik besta, en dit ontvang, de warmte en het licht en de kleuren. En dat ik nu opeens bedenk dat dit misschien  wel genoeg is om gelukkig te zijn.

Wijsheid is het leven zien met je hart, wijsheid is even niet tellen, wijsheid is even niet hebben maar zijn, wijsheid is ontvangen ipv veroveren, wijsheid is onderdeel zijn en samenhang vormen. Wijsheid is groen en koel en niet geasfalteerd en heet. Is licht en vrolijk en levendig. Waar is het ooit misgegaan en hebben we de verkeerde afslag genomen op welke verkeerde 8baansweg. Ver weg van de bron van het leven… Ver weg van de werkelijke wereld…

Of is die er nog, te vinden als we op een oude fiets rechtsomkeert maken?

(afbeeldingen: Chrystal Cochius, Hildegard von Bingen)