laatste zondag kerkelijk jaar

De overledenen zijn er niet meer en toch ook wel.

In woorden, herinneringen, verhalen blijven ze voortleven.  Mooie, moeilijke belangrijke verhalen of zomaar anekdotes. De lichte kleuren van vakanties en familiebijeenkomsten maar ook de diepere verhalen die je niet kunt vastleggen op foto’s. De wijze adviezen, de strenge woorden, de troost die ze gaven en  door alles heen hun veilige aanwezigheid.  Veel daarvan zal in je leven steeds terugkeren, misschien nog wel meer naarmate je ouder wordt.

In de kerk  vertellen we naast de kleine verhalen nog steeds graag de grote verhalen over grote, trage vragen. We zoeken naar zin, we staan stil bij ongemak, we halen soms  ervaringen naar boven die we liever  verstoppen.

Zo lezen we graag over vasthoudende doorzetters die hun leven lang bleven zoeken naar het goede, god, naar licht in de treurnis van de jaren. Noach, Sara, Mozes. Het zijn maar drie voorbeelden van sterke mensen die de hoop niet opgaven als het moeilijk werd. Noach die een ark bouwde om te aarde te laten overleven (de eerste klimaatvechter, Sara die bleef hopen op een kind, Mozes die vluchtelingen door droge woestijnen leidde. Zonder hen had God het nooit gered,schrijft Karel Eykman zo mooi in zijn bewerking.

Je hebt ze overal ook nu. Onvoorstelbaar ontzaglijk sterke mensen op de Westbank. Manar heeft met haar man Milad een House of Hope opgezet.  Een vrije school. Vlak bij die verschrikkelijke muur. De scholieren leggen iedere ochtend een gelofte af, handjes op het hart. Ik beloof voor God de schepper van hemel en aarde, een niet-gewelddadig en vreedzaam persoon te zijn. Moet je je voorstellen in een omgeving waarin zonder reden je huis vernield wordt, je land afgepakt en in het ergste geval je leven je ontnomen (Volkskrant 8 november).

Vertel de verhalen ook over eigen geliefden. Hoe zij de oorlog doormaakten, hoe zij hun  kinderen  op lieten groeien, hoe zij de tegenslagen en verliezen accepteerden en een plek gaven in hun leven en verder gingen, hoe zij geliefd en gewaardeerd werden in het hele dorp…Hoe zij het leven vierden en mooi maakten.